مهری خانوم تمیزه

چایی شیرین میریزه

فوت می کنه تو قندون

صداش میره تو ایوون

از اونجاییکه اسم دختر دایی مادرم مهری بود . اونو تصور می کردم که تمیزه. با یه بلوز آستین کوتاه سبز براق و یه دامن بالا زانو خاکستری. اون موهای مشکیشو با گیره سر خیلی مرتب بسته بود و روی زانوهاش به صورت کج نشسته بود. دستاشم گذاشته بود روی زانوهاش.

از اونجایی که من در سن 5 ، 6 سالگی چایی میخوردم تا اینکه واسه کسی بریزم ، این موضوع باعث شد که تا دیروز نفهمم منظور شاعر این بود که این مهری خانوم چایی را در استکان ریخته است. بنده با توجه به تجربیات اون موقعم فکر می کردم که مهری چایی رو ریخته رو فرش . و اون موقع بزرگترین تناقض زندگیم این بود که مهری خانوم که اینقدر خانوم و مرتب هست چرا دست و پا چلفتیه و چایی رو مثل بچه ها میریزه رو فرش؟!.

من نفهمیدم که چرا اون فوت می کنه تو قندون ؟. بهر حال صداش میرفت تو ایوون . یه ایوون توی خونه سازمانی های هوانیروز اصفهان که به سبک آمریکایی ها ساخته شده بود . یه ایوون واقعا ایوون و وسیع با سنگ های مرمر سیاه. از اونایی که تو پیاده روهای اصفهان زیاد است خیلی بادوومه و روش رو شیار میدن تا کسی سر  نخوره.