نگاه به دوران کودکی همیشه برای آدم ها لذت بخش است.

یک دوره کوتاه ولی کلی تجربه های ناب

ناب از بابت اولین ها و موثرترین ها

اولین دعوا ، اولین دروغ ، اولین دوست ، اولین گم شدن ، اولین کلمه ، اولین عشق

تجربه های ساده ، هیجان های بزرگ

ناب ناب.

چرا بچه ها معصومند ؟ درحالیکه بدترین کارها رو توی بچه گی انجام دادیم. دروغ ، دعوا ، دزدی ، فحش و...

چونکه هنوز توی بچه گی وجدان شکل نگرفته بود؟

آیا وجدان مثل دندان است؟!.

بگذریم...

من یه بچه از طبقه متوسط بودم . چرا این قشر مهم تر از دو قشر بالا و پایین جامعه نیست؟.

من نه آنقدر فقیر بودم که مجبور باشم برای کمک خرج خانواده کار کنم و نه آنقدر توانمند که بتوانم اسکیت بورد بخرم.

من درحالیکه هیچ کس فیلمم را نمی ساخت ، هم به بچه عمله که غروب ها با پول بر می گشت خانه حسرت می خوردم و هم به بچه پولداری که پدرش واسه اینکه تجدید نیاره واسش آتاری می خرید.

آره من درحالیکه به ناروا همکلاسی ضعیفم رو وادار کردم 10 تومان پول گمشده من را برگرداند ، واسه یک ساعت آتاری صاحبش مجبورم می کرد که با بهترین دوستم قهر کنم.

و این است مهمترین ویژگی بشر:

میل به داشتن (شاید هم جنون به داشتن)

این میل به داشتنه که باعث می شه به ندار زور بگی و جلوی دارا سر تعظیم فرود بیاوری

آیا وجدان ما با بدی ها رشد کرده؟!

آیا وجدان همون بچه گیه؟!

آیا من وجدان دارم چون کودکی دارم؟!

وه که چه ناب است تجربه های کودکی